Στην ενίσχυση των οικονομικών σχέσεων με τη Συρία, δηλαδή στο άνοιγμα των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων στις αγορές της Μέσης Ανατολής, αποσκοπεί η τριήμερη επίσημη επίσκεψη που πραγματοποιεί από χτες στη Συρία ο Καρ. Παπούλιας, συνοδευόμενος από πολυάριθμη αντιπροσωπεία επιχειρηματιών.

Τη διάσταση αυτή ανέδειξε ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στις δηλώσεις που έκανε μετά τη συνάντηση που είχε στη Δαμασκό με τον Σύρο ομόλογό του Μπασάρ Αλ Ασαντ. «Συμφωνήσαμε με τον κ. πρόεδρο ότι οι δύο χώρες μας οφείλουν να αναπτύξουν τις οικονομικές, εμπορικές, τουριστικές και πολιτιστικές σχέσεις τους, στο επίπεδο των πολιτικών σχέσεων», τόνισε ο Κ. Παπούλιας, επικαλούμενος ως ενδεικτική του «ελληνικού ενδιαφέροντος» τη συμμετοχή εκπροσώπων του επιχειρηματικού κόσμου στην ελληνική αντιπροσωπεία.

Αναφερόμενος στην κατάσταση στη Μέση Ανατολή σημείωσε ότι «πραγματική ειρήνη δεν μπορεί να υπάρξει στην περιοχή αν όλες οι πλευρές δε σεβαστούν και δεν αποδεχθούν τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και αν τα υψώματα του Γκολάν δεν επιστραφούν στη Συρία». Σε άλλο σημείο ανέδειξε ως απαρέγκλιτη αρχή για την επίλυση των διαφορών το διάλογο στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ και όχι την ωμή επιβολή βίας και την αναγνώριση τετελεσμένων. «Αυτό ισχύει τόσο για το παλαιστινιακό, όσο και για το κυπριακό ζήτημα, το οποίο αποτελεί πρόβλημα εισβολής και παράνομης κατοχής τμήματος κυρίαρχης χώρας, μέλους του ΟΗΕ», πρόσθεσε.

Ο κ. Ασαντ, από την πλευρά του, δήλωσε πως στις συζητήσεις «βεβαιώσαμε την ανάγκη για την ενίσχυση των διεθνών προσπαθειών, προκειμένου να σταματήσουν τα δεινά του παλαιστινιακού λαού και να ενισχυθεί η προσπάθεια εθνικής συμφιλίωσης στο Ιράκ».

Ο Σύρος Πρόεδρος πρόσθεσε πως στη συνάντηση εξετάστηκε η ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή και υπογράμμισε πως «υπήρξε ταύτιση απόψεων σχετικά με την ανάγκη επίτευξης της ειρήνης που θα στηρίζεται στις αποφάσεις της διεθνούς νομιμότητας, η οποία βεβαιώνει τη μη συνέχιση της ισραηλινής κατοχής στα αραβικά εδάφη, με πρώτο απ όλα τα υψώματα του Γκολάν».

Τόνισε, δε, πως «η ειρηνη χρειάζεται έναν εταίρο εκ μέρους του Ισραήλ, ο οποίος θα δεσμεύεται από τις αρχές του διεθνούς δικαίου, τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, που σχετίζονται με αυτό το δίκαιο, καθώς και με την αρχή της ανταλλαγής εδαφών έναντι της ειρήνης. Αυτός ο ισραηλινός εταίρος, αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει».